Uchwała nr XLII/438/2018                            
                                                                                                   Rady Powiatu Białostockiego
                                                                                                    z dnia 30 sierpnia 2018 r.

w sprawie proponowanych zmian w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie

Na podstawie § 13 ust. 2 Statutu Powiatu Białostockiego stanowiącego załącznik do Uchwały nr XXVI/216/2013 Rady Powiatu Białostockiego z dnia 24 stycznia 2013 roku w sprawie uchwalenia Statutu Powiatu Białostockiego (Dz. Urz. Woj. Podlaskiego z 2013 r., poz. 1084) Rada Powiatu Białostockiego uchwala, co następuje:

§ 1. Przyjmuje się stanowisko dotyczące proponowanych zmian w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, które stanowi załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.


Podpisał:

Zenon Żukowski

Przewodniczący Rady

                                                                                                                          Załącznik do uchwały nr LXII/438/2018
                                                                                                                          Rady Powiatu Białostockiego
                                                                                                                          z dnia 30 sierpnia 2018 r.

Stanowisko Rady Powiatu Białostockiego w sprawie proponowanych zmian w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.    

         Rada Powiatu Białostockiego, na terenie którego usytuowanych jest ponad 1100 km dróg powiatowych, w większości stanowiących połączenia o znaczeniu lokalnym, wnosi
o uwzględnienie, w ramach prac legislacyjnych Rządu, poniższych propozycji zmian w zapisach rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 2016, poz. 124).

       Aktualnie obowiązujące przepisy, związane z przyporządkowaniem drogom powiatowym ściśle określonych klas dróg i w konsekwencji ściśle określonych parametrów technicznych, obligują inwestora prac budowlanych do uwzględnienia przewidzianych w rozporządzeniu parametrów technicznych, co skutkuje rozbudową infrastruktury danej drogi ponad miarę potrzeb lokalnych, z zaangażowaniem środków budżetu w znacznym rozmiarze. Budzi to poczucie nieefektywnego wydatkowania posiadanych funduszy i paradoksalnie ogranicza zakres możliwych do wykonania prac.

       Przyczyną tego stanu rzeczy są egzekwowane ściśle przez organy architektoniczne rozpatrujące wnioski o pozwolenia inwestycyjne, przepisy § 4 ust.2 pkt 3 w zw. z § 15 cyt. rozporządzenia.  

        Przepis § 4 ust.2 pkt 3) ww. rozporządzenia, przewidując dla dróg powiatowych klasę drogi GP (główne ruchu przyśpieszonego), G (główne) lub Z (zbiorcze), w powiązaniu z zapisem § 15, iż szerokość pasów ruchu powinna wynosić dla poszczególnych klas dróg GP i G - 3,50 m a dla drogi klasy Z - 3,00 m – nie dopuszcza realizacji drogi o węższym pasie ruchu. Położenie dróg powiatowych w powiecie białostockim jak i fakt, iż w znacznej części drogi te nie spełniają kryteriów przewidzianych dla dróg powiatowych wynikających z art.6a ust.1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2222 ze zm.) powoduje, iż wymagania określone dla dróg powiatowych zawarte w § 4 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 15 ww. rozporządzenia, są odbierane jako wymagania ponad potrzeby lokalne, generujące wydatkowanie pozostających w dyspozycji środków finansowych ponad rozsądną miarę.

       Zgodnie z brzmieniem art. 103 ust. 3 ustawy z 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U nr 133, poz. 872 ze zm.), dotychczasowe drogi publiczne wojewódzkie, które utraciły ten status jako nie wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz. U. nr 160, poz. 1071) – stały się drogami powiatowymi. Powiat, jako jednostka samorządu terytorialnego, w momencie powstania stał się właścicielem dróg, których stan daleki był od spełnienia kryteriów przewidzianych dla dróg powiatowych. Oprócz dróg pomiędzy miastami powiatowymi i siedzibami gmin, drogami powiatowymi stały się również gruntowe drogi pośród pól i lasów, stanowiące dojazd do przysiółków lub stacji kolejowych.

       Przewidziana w ustawie o drogach publicznych możliwość obniżenia kategorii drogi (z uwagi na niespełnienie kryteriów art. 6a tej ustawy) i przekazanie drogi właściwej terytorialnie gminie, często pozostaje możliwa tylko w teorii. Gminy w większości bronią się przed przejmowaniem dróg, których utrzymanie wymaga wydatkowania znacznych środków (remonty nawierzchni, mostów, przepustów). Dotyczy to szczególnie gmin na wschodzie
o niskich dochodach własnych.

    Z kolei prowadzenie przebudowy dróg powiatowych z bezwzględnym zachowaniem szerokości pasów ruchu przewidzianych dla dróg klasy Z w obowiązującym rozporządzeniu, przy faktycznie istniejących pasach drogowych o szerokości np. 6 , 9 lub12 m, (lub w zabudowie wsi np. 10 m), gruntowej nawierzchni i lokalizacji odcinków dróg pośród pól,
w terenie niezamieszkanym lub przy sporadyczne występującej zabudowie (co w powiecie białostockiego nie jest rzadkością) - wymaga już na etapie przygotowania inwestycji, poniesienia znacznych kosztów związanych z wywłaszczeniami i nie jest uzasadnione ani natężeniem ruchu ani potrzebami lokalnymi. Możliwość przebudowy drogi z węższymi niż przewiduje to rozporządzenie pasami ruchu, pozwoliłaby za zaoszczędzone w ten sposób środki wybudować drogę o trwalszej nawierzchni bądź na dłuższym odcinku drogi.

     Przepisy budowlane przewidują wprawdzie wystąpienie do właściwych organów o wyrażenie zgody na odstępstwo od warunków technicznych co jednak wiąże się z czasochłonną procedurą prowadzoną odrębnie dla każdej inwestycji, dodatkowo uwarunkowaną spełnieniem każdorazowo określonych wymogów dowodowych.

    Zasadnym wydaje się zatem rozszerzenie zapisu § 4 ust. 2 pkt 3 poprzez uwzględnienie dla dróg powiatowych również kategorii drogi lokalnej, oznaczonej symbolem L. Pozwoliłoby to na projektowanie i budowę węższych szerokości pasów ruchu (tj. do 2,75 m) również dla dróg o statusie dróg powiatowych. Należy zauważyć, iż możliwość tę wyłączyła nowelizacja ww. rozporządzenia, która weszła w życie 25 marca 2015 r., na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lutego 2015 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.

Jednocześnie zasadne byłoby pozostawienie w kompetencjach Rad Powiatów określenie statusu publicznej drogi powiatowej (klasa Z lub L).

Podpisał:

Zenon Żukowski

Przewodniczący Rady